۲۰ دقيقه تا ۲۰ سال بعد از ترك سيگار چه اتفاقي در بدن مي‌افتد؟!
همراه با ترك سيگار، شما سريعا تغييرات مختلفي را در وضعيت جسماني خودتان احساس مي‌كنيد. در عرض يك يا دو روز پس از ترك سيگار، بدن از شر تمامي سموم حاصل‌شده از گاز مونوكسيد كربن خلاص مي‌شود. درنتيجه، سطح اكسيژن در خون افزايش مي‌يابد و همين روند به دو فايده مهم منجر مي‌شود: ارتقاي كيفيت پوست و افزايش انرژي. از آنجايي كه سيگار كشيدن با انقباض رگ‌هاي خوني همراه است، ترك سيگار باعث مي‌شود كه گردش خون شما به‌راحتي انجام بگيرد. اگر هم گردش خون ضعيفي داشته باشيد، پس از ترك سيگار ديگر با احساس سرماي شديد در دست‌ها و پاها مواجه نخواهيد شد. خون شما پس از ترك سيگار اساسا رقيق‌تر خواهد شد و حالت چسبناك كمتري خواهد داشت. درنتيجه شانس لخته شدن خون در بدن كاهش مي‌يابد و شما كمتر در معرض خطر مواجهه با سكته مغزي يا ابتلا به بيماري‌هاي قلبي قرار مي‌گيريد. وضعيت خواب‌تان نيز پس از سپري شدن علائم اوليه ناشي از ترك سيگار، بهبود خواهد يافت. حس‌هاي بويايي و چشايي شما نيز پس از ترك سيگار سريعا تقويت مي‌شوند.
فوايد ترك سيگار : پس از ۲۰ دقيقه: فشار خون و ضربان قلب دوباره به وضعيت عادي برمي‌گردند و گردش خون نيز تقويت مي‌شود. پس از ۸ ساعت: سطح مونوكسيد كربن در خون كاهش مي‌يابد. پس از ۴۸ ساعت: مونوكسيد كربن ناشي از سيگار و نيكوتين به‌طور كامل از بدن خارج مي‌شوند. پس از ۲ تا ۳ روز: خلط درون گلو كاهش مي‌يابد يا از بين مي‌رود. همچنين مشكلات تنفسي كمتر مي‌شوند. پس از ۵ تا ۷ روز: حس‌هاي چشايي و بويايي بهبود پيدا مي‌كنند، نفس شما پاكيزه مي‌شود، دندان‌ها تميز مي‌شوند و سطح انرژي در بدن‌تان افزايش مي‌يابد. پس از ۲ تا ۳ هفته: علائم فيزيكي ترك سيگار متوقف مي‌شوند و شما مي‌توانيد چندين ساعت را بدون فكر كردن به سيگار سپري كنيد. همچنين خطر لخته شدن خون (ترومبوز) كاهش پيدا مي‌كند. پس از ۴ هفته: سرفه، مشكلات تنفسي و مشكلات سينوسي بايد از بين بروند. همچنين خستگي بايد كمتر شود و سطح انرژي هم افزايش بيابد. در اين حالت، ريه‌ها قادر به مقاومت بهتري در مقابل عفونت‌ها هستند. پس از ۲ تا ۳ ماه: عملكرد ريه‌ها حدود ۵ درصد تقويت مي‌شود.
پس از يك سال: خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي-عروقي ۵۰ درصد كاهش مي‌يابد. پس از ۲ تا ۳ سال: خطر ابتلا به ذات‌الريه (پنوموني) شديد يا آنفلوآنزا به اندازه اين خطر در افراد غيرسيگاري كاهش پيدا مي‌كند. همچنين خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي، آنژين صدري و مواجهه با سكته مغزي كاهش مي‌يابد. پس از ۵ سال: خطر ابتلا به سرطان گلو، سرطان مري و سرطان مثانه ۵۰ درصد كمتر مي‌شود. پس از ۱۰ سال: خطر ابتلا به سرطان ريه ۵۰ درصد كاهش مي‌يابد. به‌علاوه، خطر ابتلا به پوكي استخوان هم كمتر مي‌شود. پس از ۱۵ تا ۲۰ سال: خطر ابتلا به سرطان‌هاي ريه، گلو، مري و مثانه به اندازه همين خطر در افراد غيرسيگاري كاهش مي‌يابد. با اين حال، افرادي كه شديدا
سيگاري بوده‌اند (۲۰ نخ سيگار در روز)، باقي زندگي‌شان را با خطر ۲ برابري ابتلا به سرطان ريه سپر مي‌كنند.
۲۰ دقيقه تا ۲۰ سال بعد از ترك سيگار چه اتفاقي در بدن مي‌افتد؟!
همراه با ترك سيگار، شما سريعا تغييرات مختلفي را در وضعيت جسماني خودتان احساس مي‌كنيد. در عرض يك يا دو روز پس از ترك سيگار، بدن از شر تمامي سموم حاصل‌شده از گاز مونوكسيد كربن خلاص مي‌شود. درنتيجه، سطح اكسيژن در خون افزايش مي‌يابد و همين روند به دو فايده مهم منجر مي‌شود: ارتقاي كيفيت پوست و افزايش انرژي. از آنجايي كه سيگار كشيدن با انقباض رگ‌هاي خوني همراه است، ترك سيگار باعث مي‌شود كه گردش خون شما به‌راحتي انجام بگيرد. اگر هم گردش خون ضعيفي داشته باشيد، پس از ترك سيگار ديگر با احساس سرماي شديد در دست‌ها و پاها مواجه نخواهيد شد. خون شما پس از ترك سيگار اساسا رقيق‌تر خواهد شد و حالت چسبناك كمتري خواهد داشت. درنتيجه شانس لخته شدن خون در بدن كاهش مي‌يابد و شما كمتر در معرض خطر مواجهه با سكته مغزي يا ابتلا به بيماري‌هاي قلبي قرار مي‌گيريد. وضعيت خواب‌تان نيز پس از سپري شدن علائم اوليه ناشي از ترك سيگار، بهبود خواهد يافت. حس‌هاي بويايي و چشايي شما نيز پس از ترك سيگار سريعا تقويت مي‌شوند.
فوايد ترك سيگار : پس از ۲۰ دقيقه: فشار خون و ضربان قلب دوباره به وضعيت عادي برمي‌گردند و گردش خون نيز تقويت مي‌شود. پس از ۸ ساعت: سطح مونوكسيد كربن در خون كاهش مي‌يابد. پس از ۴۸ ساعت: مونوكسيد كربن ناشي از سيگار و نيكوتين به‌طور كامل از بدن خارج مي‌شوند. پس از ۲ تا ۳ روز: خلط درون گلو كاهش مي‌يابد يا از بين مي‌رود. همچنين مشكلات تنفسي كمتر مي‌شوند. پس از ۵ تا ۷ روز: حس‌هاي چشايي و بويايي بهبود پيدا مي‌كنند، نفس شما پاكيزه مي‌شود، دندان‌ها تميز مي‌شوند و سطح انرژي در بدن‌تان افزايش مي‌يابد. پس از ۲ تا ۳ هفته: علائم فيزيكي ترك سيگار متوقف مي‌شوند و شما مي‌توانيد چندين ساعت را بدون فكر كردن به سيگار سپري كنيد. همچنين خطر لخته شدن خون (ترومبوز) كاهش پيدا مي‌كند. پس از ۴ هفته: سرفه، مشكلات تنفسي و مشكلات سينوسي بايد از بين بروند. همچنين خستگي بايد كمتر شود و سطح انرژي هم افزايش بيابد. در اين حالت، ريه‌ها قادر به مقاومت بهتري در مقابل عفونت‌ها هستند. پس از ۲ تا ۳ ماه: عملكرد ريه‌ها حدود ۵ درصد تقويت مي‌شود.
پس از يك سال: خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي-عروقي ۵۰ درصد كاهش مي‌يابد. پس از ۲ تا ۳ سال: خطر ابتلا به ذات‌الريه (پنوموني) شديد يا آنفلوآنزا به اندازه اين خطر در افراد غيرسيگاري كاهش پيدا مي‌كند. همچنين خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي، آنژين صدري و مواجهه با سكته مغزي كاهش مي‌يابد. پس از ۵ سال: خطر ابتلا به سرطان گلو، سرطان مري و سرطان مثانه ۵۰ درصد كمتر مي‌شود. پس از ۱۰ سال: خطر ابتلا به سرطان ريه ۵۰ درصد كاهش مي‌يابد. به‌علاوه، خطر ابتلا به پوكي استخوان هم كمتر مي‌شود. پس از ۱۵ تا ۲۰ سال: خطر ابتلا به سرطان‌هاي ريه، گلو، مري و مثانه به اندازه همين خطر در افراد غيرسيگاري كاهش مي‌يابد. با اين حال، افرادي كه شديدا
سيگاري بوده‌اند (۲۰ نخ سيگار در روز)، باقي زندگي‌شان را با خطر ۲ برابري ابتلا به سرطان ريه سپر مي‌كنند.
۷ جملهاي كه هرگز نبايد به همسرتان بگوييد!