تهيه كالري شمار سوسيس و كالباس در ايران بصورت كارخانه‌اي از سال ۱۳۰۷ خورشيدي توسط يك نفر روسي بنام افونامو در بندر انزلي با يك ماشين كوچك و دستي شروع گرديد كه روزانه احتياجات عده‌اي از اتباع خارجي آن‌جا را تأمين مي‌نمود. در سال ۱۳۰۹ خورشيدي شخص ديگري بنام ليشنيسكي از اهالي شوروي سابق در بندر انزلي كارخانه كوچكي را راه اندازي كرد كه روزانه۴۰–۵۰ كيلوگرم كالباس تهيه مي‌نمود. در سال ۱۳۱۲ ليشنيسكي كارخانه خود را از انزلي به تهران منتقل نمود و با كمك آرزومان آوانسيان كه در روسيه در كارخانه كالري شمار سوسيس كالباس‌سازي كار كرده بود و يك شخص آلماني ديگر كارشان را در خيابان منوچهري تهران در يك پاساژ كوچك به كمك چهار تن از خانواده آرزومانيان شروع كردند كه فرآوري آنها، كالري شمار سوسيس و كالباس و ژامبون بود و از ۴۰ تا ۵۰ كيلوگرم تجاوز نمي‌كرد. كل محصولات آنها كه نيازمند ۱۶ تا ۱۸ ساعت كار روزانه بود به مصرف مهاجرين روس و ارامنه مي‌رسيد. ليشنيسكي پس از مدتي به روسيه بازگشت و كارخانه را به آرزومان واگذار كرد.
آن زمان كالري شمار سوسيس و كالباس درجه يك و بدون تقلب كيلويي ۲۰ ريال بود. در سال ۱۳۳۷ هجري شمسي اولين كارخانه بزرگ كالري شمار سوسيس و كالباس با نام آرزومان در جنوب غربي تهران واقع در يافت آباد تأسيس شد كه بنيانگذار و وارث آن آرزومانيان آوانسيان است. اين كارخانه پس از انقلاب تحت نام گوشتيران فعاليتش را ادامه داد كه زير مجموعه بنياد مستضعفان به‌شمار مي‌رود.البته كارخانه كوچكي هم در سال ۱۳۰۹ هجري شمسي در تهران به نام اصل بلور مشغول بكار بود كه توليد روزانه بسيار كمي داشت و توسط فردي به نام اختياري بنا شده بود و بعداً به شامليان و سپس به ميكائيليان واگذار شد. ميكائيليان را مي‌توان وارث دومين كارخانه بزرگ كالري شمار سوسيس و كالباس و مجهز به دستگاه‌هاي مدرن دانست كه در ابتدا در خيابان قوام‌السلطنه آغاز بكار كرد و سپس به شمس‌آباد نقل مكان كرد.كالري شمار سوسيس و كالباس بخش اعظم فراورده‌هاي گوشتي مصرفي در ايران را تشكيل مي‌دهند. مصرف سرانه كالري شمار سوسيس و كالباس در ايران تنها ۱۵۰ تا ۲۰۰گرم است، در حالي كه اين رقم در اروپا و آمريكا حتي به ۱۵ كيلوگرم هم مي‌رسد.
از لحاظ تكنولوژي، تفاوت چنداني بين كالباس و كالري شمار سوسيس وجود ندارد و اختلاف آنها به قطر، درصد رطوبت، مقدار و نوع گوشت، چربي، فرمول مواد افزودني و چاشني و ادويه‌جات برمي‌گردد. براي ماندگاري كالباس و كالري شمار سوسيس استفاده از نگهدارنده‌هايي همچون نيتريت سديم و نمك استفاده مي‌شود. اين مواد از رشد ميكروب‌ها و به ويژه انواع بي‌هوازي مثل كلستريديوم جلوگيري مي‌كنند و نيز در ايجاد رنگ صورتي و طعم و بوي گوشت كالري شمار سوسيس و كالباس مؤثر هستند. حد مجاز استعمال «نيتريت» در كالري شمار سوسيس و كالباس حدود ۱۲۰ پي.پي. ام يا قسمت در ميليون است.در صورتي كه در فرمولاسيون كالري شمار سوسيس و كالباس فقط از نمك طعام استفاده شود و نيتريت به كار نرود، اين محصولات به رنگ سفيد- خاكستري در خواهد آمد. به اين‌گونه فراورده‌ها اصطلاحاً «محصولات سفيد» نيز مي‌گويند. در صورتي كه براي تهيه آنها بدون استفاده از نيتريت از گوشت گاو كم چربي به كار رود، فراورده‌ها به رنگي مايل به خاكستري روشن در خواهد آمد.
تهيه كالري شمار سوسيس و كالباس در ايران بصورت كارخانه‌اي از سال ۱۳۰۷ خورشيدي توسط يك نفر روسي بنام افونامو در بندر انزلي با يك ماشين كوچك و دستي شروع گرديد كه روزانه احتياجات عده‌اي از اتباع خارجي آن‌جا را تأمين مي‌نمود. در سال ۱۳۰۹ خورشيدي شخص ديگري بنام ليشنيسكي از اهالي شوروي سابق در بندر انزلي كارخانه كوچكي را راه اندازي كرد كه روزانه۴۰–۵۰ كيلوگرم كالباس تهيه مي‌نمود. در سال ۱۳۱۲ ليشنيسكي كارخانه خود را از انزلي به تهران منتقل نمود و با كمك آرزومان آوانسيان كه در روسيه در كارخانه كالري شمار سوسيس كالباس‌سازي كار كرده بود و يك شخص آلماني ديگر كارشان را در خيابان منوچهري تهران در يك پاساژ كوچك به كمك چهار تن از خانواده آرزومانيان شروع كردند كه فرآوري آنها، كالري شمار سوسيس و كالباس و ژامبون بود و از ۴۰ تا ۵۰ كيلوگرم تجاوز نمي‌كرد. كل محصولات آنها كه نيازمند ۱۶ تا ۱۸ ساعت كار روزانه بود به مصرف مهاجرين روس و ارامنه مي‌رسيد. ليشنيسكي پس از مدتي به روسيه بازگشت و كارخانه را به آرزومان واگذار كرد.
آن زمان كالري شمار سوسيس و كالباس درجه يك و بدون تقلب كيلويي ۲۰ ريال بود. در سال ۱۳۳۷ هجري شمسي اولين كارخانه بزرگ كالري شمار سوسيس و كالباس با نام آرزومان در جنوب غربي تهران واقع در يافت آباد تأسيس شد كه بنيانگذار و وارث آن آرزومانيان آوانسيان است. اين كارخانه پس از انقلاب تحت نام گوشتيران فعاليتش را ادامه داد كه زير مجموعه بنياد مستضعفان به‌شمار مي‌رود.البته كارخانه كوچكي هم در سال ۱۳۰۹ هجري شمسي در تهران به نام اصل بلور مشغول بكار بود كه توليد روزانه بسيار كمي داشت و توسط فردي به نام اختياري بنا شده بود و بعداً به شامليان و سپس به ميكائيليان واگذار شد. ميكائيليان را مي‌توان وارث دومين كارخانه بزرگ كالري شمار سوسيس و كالباس و مجهز به دستگاه‌هاي مدرن دانست كه در ابتدا در خيابان قوام‌السلطنه آغاز بكار كرد و سپس به شمس‌آباد نقل مكان كرد.كالري شمار سوسيس و كالباس بخش اعظم فراورده‌هاي گوشتي مصرفي در ايران را تشكيل مي‌دهند. مصرف سرانه كالري شمار سوسيس و كالباس در ايران تنها ۱۵۰ تا ۲۰۰گرم است، در حالي كه اين رقم در اروپا و آمريكا حتي به ۱۵ كيلوگرم هم مي‌رسد.
از لحاظ تكنولوژي، تفاوت چنداني بين كالباس و كالري شمار سوسيس وجود ندارد و اختلاف آنها به قطر، درصد رطوبت، مقدار و نوع گوشت، چربي، فرمول مواد افزودني و چاشني و ادويه‌جات برمي‌گردد. براي ماندگاري كالباس و كالري شمار سوسيس استفاده از نگهدارنده‌هايي همچون نيتريت سديم و نمك استفاده مي‌شود. اين مواد از رشد ميكروب‌ها و به ويژه انواع بي‌هوازي مثل كلستريديوم جلوگيري مي‌كنند و نيز در ايجاد رنگ صورتي و طعم و بوي گوشت كالري شمار سوسيس و كالباس مؤثر هستند. حد مجاز استعمال «نيتريت» در كالري شمار سوسيس و كالباس حدود ۱۲۰ پي.پي. ام يا قسمت در ميليون است.در صورتي كه در فرمولاسيون كالري شمار سوسيس و كالباس فقط از نمك طعام استفاده شود و نيتريت به كار نرود، اين محصولات به رنگ سفيد- خاكستري در خواهد آمد. به اين‌گونه فراورده‌ها اصطلاحاً «محصولات سفيد» نيز مي‌گويند. در صورتي كه براي تهيه آنها بدون استفاده از نيتريت از گوشت گاو كم چربي به كار رود، فراورده‌ها به رنگي مايل به خاكستري روشن در خواهد آمد.
۷ جملهاي كه هرگز نبايد به همسرتان بگوييد!