مسموميت ناشي از پروتئين چيست؟
مسموميت ناشي از پروتئين زماني اتفاق مي‌افتد كه بدن، مقدار زيادي از پروتئين‌ها را بدون چربي و كربوهيدرات دريافت كند و اين كار براي مدت‌زمان درازي ادامه بيايد. بنابراين، اگرچه شما مي‌توانيد كالري‌هاي مورد نياز بدن را از طريق پروتئين‌ها دريافت كنيد، اما بدن همواره مي‌تواند با مشكلات ناشي از كمبود ديگر مواد مغذي مانند چربي‌ها و كربوهيدرات‌ها مواجه شود. كبد و كليه‌ها در اين ميان، نقش كليدي و مهمي در متابوليسم پروتئين ايفا مي‌كنند. وقتي كه پروتئين بيش از حد وارد بدن شود، مي‌تواند خطر افزايش ميزان آمونياك، اوره و اسيدهاي آمينه را در خون بيشتر كند. اگرچه اين اتفاق بسيار نادر است، اما مسموميت ناشي از پروتئين حتي مي‌تواند از طريق افزايش سطح همين تركيبات به مرگ منجر شود. مسموميت ناشي از پروتئين چه علائمي دارد؟ علائم مسموميت ناشي از پروتئين عبارت‌اند از حالت تهوع، سردرد، تغييرات خلقي، ضعف، خستگي، پايين آمدن فشار خون، گرسنگي غيرعادي و هوس‌هاي غذايي زياد، اسهال و ضعيف شدن ضربان قلب.
مسموميت ناشي از پروتئين چه علت‌هايي دارد؟ بدن براي اين‌كه بتواند عملكرد عادي و مطلوبي داشته باشد، به اين تركيبات اساسي نيازمند است: پروتئين، كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها، ويتامين‌ها و مواد معدني. اگر ميزان هر كدام از اين تركيبات، بيش از حد زياد يا بيش از حد كم شود، عملكرد مطلوب و عادي نيز مختل خواهد شد. پس اگر كالري مناسبي را از طريق يكي از همين درشت‌مغذي‌ها دريافت مي‌كنيد، حتما تعادل لازم را ميان اين تركيبات برقرار سازيد تا بدن بتواند به عملكرد مطلوبش ادامه بدهد. مسموميت ناشي از پروتئين چطور درمان مي‌شود؟ درمان مسموميت ناشي از پروتئين كاملا ساده است. درواقع، فرد مبتلا به اين مشكل بايد ميزان چربي‌ها و كربوهيدرات‌هاي دريافتي را افزايش بدهد و پروتئين دريافتي را نيز كمتر كند. در اين وضعيت، پروتئين دريافتي نبايد بيشتر از ۲ گرم به‌ازاي هر كيلوگرم از بدن باشد و در كنارش بايد ميزان متعادلي از چربي‌ها و كربوهيدرات‌ها نيز اضافه شوند. رعايت اين اصل هم به برطرف‌سازي مسموميت ناشي از پروتئين منجر مي‌شود، هم فيبر دريافتي را بيشتر مي‌كند و هم سلامت عمومي را ارتقا مي‌بخشد.
ميزان توصيه‌شده روزانه (RDA) : ميزان توصيه‌شده روزانه (RDA) براي پروتئين، مساوي است با ۰.۸ گرم پروتئين به‌ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن. دريافت اين ميزان براي تامين نيازهاي اساسي بدن، ضروري محسوب مي‌شود. با اين حال، عوامل ديگري هم مي‌توانند روي اين ميزان تاثير بگذارند كه عبارت‌اند از وزن، قد، ميزان فعاليت بدني و وضعيت سلامتي. به‌طور كلي هم نياز عادي به پروتئين مي‌تواند بين ۱.۲ تا ۲.۰ گرم به‌ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن باشد. مسموميت ناشي از پروتئين در مقابل سميت پروتئين وقتي كه كليه‌ها به‌طور موثر عمل نكنند و بدن نتواند پروتئين را متابوليزه كند، با مشكل سميت (toxicity) مواجه مي‌شويم. متخصصان مي‌گويند كه اين مشكل كاملا با مسموميت (poisoning) ناشي از پروتئين تفاوت دارد. مسموميت ناشي از پروتئين به علت دريافت بيش از حد پروتئين، بدون دريافت كربوهيدرات‌ها و چربي‌هاي لازم، اتفاق مي‌افتد؛ در حالي كه سميت پروتئين برابر است با تجمع ضايعات متابوليك پروتئيني به علت فعاليت نامطلوب كليه‌ها. توجه داشته باشيد كه سميت پروتئيني در ميان آن دسته از بيماران كليوي كه پروتئين بيشتري نسبت به توان بدني‌شان دريافت مي‌كنند، شايع است.
مسموميت ناشي از پروتئين چيست؟
مسموميت ناشي از پروتئين زماني اتفاق مي‌افتد كه بدن، مقدار زيادي از پروتئين‌ها را بدون چربي و كربوهيدرات دريافت كند و اين كار براي مدت‌زمان درازي ادامه بيايد. بنابراين، اگرچه شما مي‌توانيد كالري‌هاي مورد نياز بدن را از طريق پروتئين‌ها دريافت كنيد، اما بدن همواره مي‌تواند با مشكلات ناشي از كمبود ديگر مواد مغذي مانند چربي‌ها و كربوهيدرات‌ها مواجه شود. كبد و كليه‌ها در اين ميان، نقش كليدي و مهمي در متابوليسم پروتئين ايفا مي‌كنند. وقتي كه پروتئين بيش از حد وارد بدن شود، مي‌تواند خطر افزايش ميزان آمونياك، اوره و اسيدهاي آمينه را در خون بيشتر كند. اگرچه اين اتفاق بسيار نادر است، اما مسموميت ناشي از پروتئين حتي مي‌تواند از طريق افزايش سطح همين تركيبات به مرگ منجر شود. مسموميت ناشي از پروتئين چه علائمي دارد؟ علائم مسموميت ناشي از پروتئين عبارت‌اند از حالت تهوع، سردرد، تغييرات خلقي، ضعف، خستگي، پايين آمدن فشار خون، گرسنگي غيرعادي و هوس‌هاي غذايي زياد، اسهال و ضعيف شدن ضربان قلب.
مسموميت ناشي از پروتئين چه علت‌هايي دارد؟ بدن براي اين‌كه بتواند عملكرد عادي و مطلوبي داشته باشد، به اين تركيبات اساسي نيازمند است: پروتئين، كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها، ويتامين‌ها و مواد معدني. اگر ميزان هر كدام از اين تركيبات، بيش از حد زياد يا بيش از حد كم شود، عملكرد مطلوب و عادي نيز مختل خواهد شد. پس اگر كالري مناسبي را از طريق يكي از همين درشت‌مغذي‌ها دريافت مي‌كنيد، حتما تعادل لازم را ميان اين تركيبات برقرار سازيد تا بدن بتواند به عملكرد مطلوبش ادامه بدهد. مسموميت ناشي از پروتئين چطور درمان مي‌شود؟ درمان مسموميت ناشي از پروتئين كاملا ساده است. درواقع، فرد مبتلا به اين مشكل بايد ميزان چربي‌ها و كربوهيدرات‌هاي دريافتي را افزايش بدهد و پروتئين دريافتي را نيز كمتر كند. در اين وضعيت، پروتئين دريافتي نبايد بيشتر از ۲ گرم به‌ازاي هر كيلوگرم از بدن باشد و در كنارش بايد ميزان متعادلي از چربي‌ها و كربوهيدرات‌ها نيز اضافه شوند. رعايت اين اصل هم به برطرف‌سازي مسموميت ناشي از پروتئين منجر مي‌شود، هم فيبر دريافتي را بيشتر مي‌كند و هم سلامت عمومي را ارتقا مي‌بخشد.
ميزان توصيه‌شده روزانه (RDA) : ميزان توصيه‌شده روزانه (RDA) براي پروتئين، مساوي است با ۰.۸ گرم پروتئين به‌ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن. دريافت اين ميزان براي تامين نيازهاي اساسي بدن، ضروري محسوب مي‌شود. با اين حال، عوامل ديگري هم مي‌توانند روي اين ميزان تاثير بگذارند كه عبارت‌اند از وزن، قد، ميزان فعاليت بدني و وضعيت سلامتي. به‌طور كلي هم نياز عادي به پروتئين مي‌تواند بين ۱.۲ تا ۲.۰ گرم به‌ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن باشد. مسموميت ناشي از پروتئين در مقابل سميت پروتئين وقتي كه كليه‌ها به‌طور موثر عمل نكنند و بدن نتواند پروتئين را متابوليزه كند، با مشكل سميت (toxicity) مواجه مي‌شويم. متخصصان مي‌گويند كه اين مشكل كاملا با مسموميت (poisoning) ناشي از پروتئين تفاوت دارد. مسموميت ناشي از پروتئين به علت دريافت بيش از حد پروتئين، بدون دريافت كربوهيدرات‌ها و چربي‌هاي لازم، اتفاق مي‌افتد؛ در حالي كه سميت پروتئين برابر است با تجمع ضايعات متابوليك پروتئيني به علت فعاليت نامطلوب كليه‌ها. توجه داشته باشيد كه سميت پروتئيني در ميان آن دسته از بيماران كليوي كه پروتئين بيشتري نسبت به توان بدني‌شان دريافت مي‌كنند، شايع است.
۷ جملهاي كه هرگز نبايد به همسرتان بگوييد!